Nie uwierzycie!

Wczorajsze wierszydlo popelnilam w niedziele, przerysowujac nieco, zeby bylo ciekawiej. Nigdy by mi do glowy nie przyszlo, ze wywolalam wilka z lasu. Albo wykrakalam, jak ta zona z kawalu.
- Stasiek, pamietaj o naszej dzisiejszej rocznicy slubu, nie zachlej czasem po pracy!
- Oj, Mariolka...
- Stasiek, ja cie znam jak zly szelag.
- Przyjde punktualnie, spoko.
- Stasiek, zeby cie nic po drodze nie skusilo, koledzy beda nalegac.
- Mariolka, no co ty! Powiedzialem, to przyjde.
Trzecia w nocy, Stasinek wraca nawalony jak drzwi od gajówy.
- Wiedzialam! Na ciebie nigdy nie mozna liczyc...
- Hyk! ... Krakala, krakala az wykrakala... hyk!
Qrde, musze zaczac uwazac, co pisze! Bo sie spelnia i to gorzej, niz w najsmielszych przypuszczeniach. Bo otoz w poniedzialek jeszcze z okna kuchennego zauwazylam, ze ulica, ktora mialam jechac, jest zakorkowana. Wyszlam wiec z domu wczesniej, bo wiedzialam, ze droga potrwa dluzej. Odbilam z niej w przecznice, jak tylko byla okazja, ale okazalo sie, ze na taki pomysl wpadl pierdylion innych kierowcow, wiec na kolejnym mozliwym skrzyzowaniu znow ucieklam w bok, ale nadaremnie, bo i tam panowaly niemozliwe korki. WSZEDZIE, doslownie WSZEDZIE  miasto bylo zatkane. Postanowilam wiec wyjechac na wjazd z autobany i naokolo probowac.
A czas lecial nieublaganie, juz wiedzialam, ze jestem spozniona, pytanie bylo tylko, ILE, bo nadal posuwalam sie tempem zolwim. Dotarlam wreszcie do niewielkiego ronda i nawet udalo mi sie na nie wjechac, ale o zjechaniu nie bylo mowy.
Bo swiat jest pelen debili, ktorym sie wydaje, ze sa na nim sami. Debil mianowicie stanal w poprzek ulicy, w ktora chcialam wjechac, bo zachcialo mu sie przepuscic autobus miejski. Jest takie niepisane prawo, ze grzecznosciowo przepuszcza sie busy, bo one musza trzymac sie rozkladu jazdy i wszyscy tak robia, ja tez. ALE, do panienki nedzy!, nie wtedy, kiedy bus nie ma mozliwosci wjechac na zatkane rondo, natomiast debil ma mozliwosc stanac dalej i odblokowac wjazd. Ale nie, debil stoi, ja stoje, stoja wszyscy, a nikt z ronda zjechac nie moze, bo... debil blokuje ulice. Zaczelam trabic i dawac debilowi znaki reka, zeby podjechal dalej. Debil zrobil to, co debile umieja najlepiej i pokazal mi faka. No to ja dalej na trabke i ponownie daje mu znak, zeby zrobil mi miejsce. Pacze... a debil wysiada z auta i z szalenstwem w oku zbliza sie do mojego samochodu.  Wlozylam reke do kieszeni, gdzie mialam gaz pieprzowy i czekam, co z tego wyniknie, bo uciec nie mialam gdzie. Debil zaryczal na mnie zlowieszczo w ten desen, ze niby co ja od niego chce, kiedy on przepuszcza autobus. Na co ja, ze jest idiota, bo autobus nie wjedzie na rondo wczesniej, niz my z niego zjedziemy, a zjechac nie mozemy, bo jakis trep myslacy inaczej zatkal zjazd na dobre i jesli on nie podjedzie do przodu, bedziemy tak bezproduktywnie stac przez nastepne godziny. ZROZUMIAL !!! Qrna, zrozumial! Pietnascie minut mu to zabralo, ale lepiej pozno niz nigdy.
Jakims cudem dotarlam do tej odnogi autobany, a tam... NIE UWIERZYCIE !!! ... po kilkuset metrach nastepny korek. Nie zlicze, ile qrew i innych bardzo grubych przeklenstw padlo w eter.
Gwiazdy w radiu umialy jedynie poinformowac, ze w miescie sa korki (jakbym nie wiedziala) i nic poza tym, ani slowa, co sie stalo i co bylo przyczyna tak ekstremalnego zatkania calej Getyngi.
Jazda zajela mi PÓLTOREJ GODZINY, a normalnie potrzebuje 20 minut.
Troche migawek z tej drogi przez meke.